Nuriye Akyol Şiirleri - Şair Nuriye Akyol

Sevgin, gönüllerde ölmez harlanır
Acıdır yutulmaz meylerin dünya.
Nerede bir garip varsa horlanır
Aman vermez asil soyların dünya.

Atlıların yularını tutarsın

Etrafımda dost bildiğim ne çok insan var imiş
Ey Allah’ım! Senden başka, hepsi de ağyâr imiş.
Bu dünyada her kederim, her hüznüm bir imtihan
Ağyâr ile geçirdiğim her an’ım zarar imiş.

Senden gayrı İlâh yoktur, inandım, imân ettim

İ

İbret al başına gelen belâdan
Bu sözü kenara koy İnsanoğlu.
Gönüle vurulan perde Mevlâ'dan;
Her yiğitten olmaz, bey insanoğlu...

Acıdır ecel meyvesi,
Gayet güç olur yemesi,
Ummadığın anda gelir;
Bu da kaderin cilvesi...

Kopar candan, can pâresi,

Bir gariplik sarmış yurdu,
Eller eski eller değil.
Acı acı esti durdu;
Yeller eski yeller değil...

Şeytanın yoluna giden sana yâr olmaz evlat
Allah için seven dosttan büyük kâr olmaz evlat.

Süzmekle su temizlenmez pınar bozuksa baştan
Dar gününde kaçıyorsa vazgeç o arkadaştan
Yıllarca denizde kalsa damla su çıkmaz taştan

Gülüşün derde dermandır,
Emreyle, sözün fermandır,
Düştüm de çıkamıyorum;
Gözlerin hangi ummandır...

Gazze'de bir çocuk gördüm
Elinde taş ağlıyordu.
Şehit babasına bakıp
Için için eriyordu.

Vatanında vatanı yok

Zûlüm ayrım yapmıyor, öldürüyor canları Suluyor toprakları masumların kanları
Sanki dizi izliyor asrın müslümanları
Beterinde beteri yaşanır bölüm bölüm,
Uyanın!
Yetmedi mi, bunca kan, bunca zûlüm.?

Çaresiz bir derttir bu, kanayıp durur yaram
Garibin kapısını kimse çalmıyor usta.
Garipliğin üstüne türküler yakam duram
Kimse can-ı gönülden selâm salmıyor usta.