Bazı mor koyundur "kuzum" der, meler
Bazı anasız bir kuzudur şiir.
Bazı Ferhat olur dağları deler
Gönülde var olan sızıdır şiir.
Zoraki yanımda kalsın istemem
Benimle ateşe dalanı getir.
Yalandan yüzüme gülsün istemem
Bulursan dost için öleni getir.
Burası hayat okulu
Burda hayat, dolu dolu
Taze fidanlar yetişir
Üzeri toprak kokulu.
Uyku çöktüğünde göze
Ne zaman büyüdüm, anlayamadım,
Çocukluğum elimden uçtu birden.
Zamana gem vurup bağlayamadım
Bir kaç günlük huzur çaldım ömürden.
Bir çocuk masalı okuyor gibi
Hayatı kenardan seyre dalmışım.
Pencereden ufka bakıyor gibi
Sabahı beklerken, uyuya kalmışım.
Unutulmaz imiş anne acısı
Unutmadım, içimde gizliyorum.
Derinden derinden vurur sızısı
Ben melek annemi çok özlüyorum.
Kâvim-kardeş gelirdik bir araya
Dünya oyun yeridir, oyuncaklar oyalar,
İnsan boş bir hayalî senelerce kovalar....
İmtihan yeri dünya, emek vermeden olmaz,
Dostum, sınav kağıdı kendi kendine dolmaz...
Kimseyi varlığınla, yokluğunla sınama
Dön, önce kendine bak, önce kendini tanı.
Hiç kimseyi dışardan gördüğünle kınama
Ancak yaradan bilir, kalplerdeki imânı.
Gül ile diken yanyana
Ne kadar güzel yakışmış.
Mekân olmuş beden cana,
Ne kadar güzel. yakışmış...
Ay ve yıldızlar semaya,
Kış, kıyamet, kuşlar döndü yuvaya,
Dönecek yuvası kalmayanlar var.
Kapkara bir efkâr sinmiş havaya
Kâvim, kardeşini bulmayanlar var...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!