Karanlığa yolculuk,yok bu girdaptan çıkış.
Yetmez anlamak için,durup bir kere bakış.
Ağlamak kafi değil,pişmanlık fayda vermez.
Tüm gücünü toplasan,almaya elin ermez.
Oturup kendim yalnız,düşüncemle baş başa.
Anladım ki sonunda,baltayı vurdum taşa.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Cepheler değişiyor,ayrılığın zamanı.
Kader hükmünü koymuş,belli ki yok amanı.
Mazeretler geçersiz,artık son duraktasın.
Değişik bir âlemin,eşiğinde noktasın.
tebrikler üstad her şiirinde ayrı bir tasavvuf ezgisi seziyorum öğüt varı içten yazılmış duygular.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta