*NnO Balıklama Şiiri - Akın Akça

K.S. gülen Adam’ında ilk, gülerek doğan -o minnacık kıkırdayan- bebek Fortis; daha sonra da Faithless’ın bir klibinde can buldu, neşe ile hep danseden –duşta, yemekte, uykuda, doğum anınca! ... o kadınla aynı cinsli el(v) enmesinden erkeğin: Böyle bir şey midir, ölüm de; yoksa bahsetmeye gerek yok mu dahi? Gülerek doğan -yürüyen gecekondu dikiverip sırtına asan halatlarından bağlayıcı onu kaçışlarda zaptırapt zabıtadan- Gülen Adam; onun bebeği ağladı doğunca. Buna ağladı, film öylece bitti. Olan böyle olabilir mi: Why go? Sonunda müziğinin hala Faithless’in, hala dansedip ki aile artık olmuşlar; evlenmişlerdi, sofraya tabak diziyorlardı raksederek ve finito klip öylece. Gülen Adam’sa üzüldü nedense ilk, çocuğu dünyaya geldiğinde –dünyaya gelince değil- O ağlamadı bebeği ağlayarak doğdu; hayatı belki de o an anladı, bir anlıktı: Üzülse de, “beş parmağın beşi..” meselesi mi? Belki de hiç doğmamalı doğmadan olsa yaşamak –deneyim kazanmadan olgunlaşmak olsa …Ve/ama devam ettiği gibi nikbin sisleştirmeli, ya da yani yapmamalı böyle (sınırsız genleşmeye bırakmamalı evreni tuzla buz) ama bir şy var öteye götüren, gerektiklerinde; yoksa, öte yandan, sınırsız, hakim mi?) (Big Crunch ise, daha elzem, kötü yadedilmeye. Yine de, siyah ve beyaz; ölüm bu mu, yoksa –emin olma kabilinden- bir mucize mi yaşam?
(“Atların nalları altında parçalanıyorsan sevdiğinin atı altında deli ol; seni ölüme gönderen patişahın gönlü bulsun can. Her yeni gün rüyalar başkenti; yıl ama aynı her, sevgi günü.”)
Böyle olmalı ağır o çekim robot polisler, bir de gri-metalik onları yapmışlar, maskelerini –Lucas G. Anon.** Koşamıyorlar,,,, bir robot için bile körlemesine bir sağduyu, çok garip. Uzun ve inceler ama copları var -her şey idealizmine uygun, eski bir ‘8o’s- Electronic Lab Labyrinth THX.

Kırmızı beyaz çizgili bir kağıttan patik pembe içine sarmalanmış kıpkırmızı karanfiller ve beyaz küçük çiçek, yapay gibi, garnitürler.. ki karanfillerden aralara serpiştirilmiş, sana sevgilim. Yarın sevgililer günüymüş, bilirim, sessizinde bilirim …
*

Duck Donald, ses-orijin, Disney, Çiçero ve! …

Çocuklar kare parkelerden öte yana geçtiler
kara delik Tekilliğinden; tam da yanına,
Havada uzayda dönen Koca bir makinanın ki ışık
Saçıyor o merkezinden enerjik… Dev bir
çevrim oluşmuş İkisi yan yana düşünce,
Bu kara delik ve o makine –
Şiddetli manyetik alan, Yerin eriyikleri
Derinlerinden fırlayıp da yeryüzüne Kamufle...
Zaman, ileri doğru çok Hızlı genleşir; o eskiden
reenkarne olduğunu Söyleyen Eliza kadın gibi der,
elektronların aşırı Hızlandırılması ile Yörüngelerinde …
Böylece, sadece görünmez mi olu(nu) yor?
Bu olsa, bir ilizyon. Ya kayıp kütleler?

*Neyin ne olduğuna
Bu şiir bir anlamda şiirime şiir gönderen sevgili Cezalı Tank/ Nilgün Aras’a cevap gönderme. Teşekkür ederim yorumlarınız için
Çift tırnak içi cümle alıntıdan esnetme
Üzerinde düzeltme yapabilirim
**George Lucas (Txh’i Star Wars’tan önce okuldan mezun olmak için çekmiş deniyor, kısa metrajsı, ama uzunca. Serinin hazırlayıcısı olmuş
K.S. Kemal Sunal