Nilufer Ucuk Şiirleri - Şair Nilufer Ucuk

ey bozkurtlar! daldınız mı uykuya?
dağlar eğildikçe, kar iniyor kuytuya...
yürekleriniz nasıl dayandı, davutun yıldızına?
sabır sabır derken bölündü gitti, TÜRKİYE!

barış diye uydurulan bir garip hikaye...

ne güzeldir, aşk-ı şahane.
yürek yangınını körükleyen
hilal kaşlar bahane...
sevgidir, insanı insan yapan,
göz yaşına rengini veren.
sevincin, hüznün harmanlandığı,

Bir sevgiydi düşümüzde gördüğümüz,
Bir sevdaydı yarınlara ördüğümüz.
Hayallerimizi gerçekleştirmek için
Yıllardır çabaladığımız...
Tıpkı bir masal tadında yüreklere girdiğimiz...
Güzel günlere umutlandığımız...

'Günlerden pazar.Evde temizlik günü.Çamaşırda yıkanmalı, pazartesine her şey hazır olmalı.'Diye düşünerek kahvaltıyı yapıp,çamaşır sepetlerini kızımla yüklenerek çamaşırhanenin yolunu tuttuk.Çamaşırhaneden içeri girdik.Girmemle arkama dönmem bir oldu.Gayri ihtiyarı...
Yavru bir sincap,çamaşırhanenin camlarını tırmalıyor. Sanki 'beni içeri alın.' der gibi.Kızımla ikimiz birden elimizdeki sepetleri yere atarak hemen dışarı fırladık.Kızım bağırıyor;
-Anne ne olursun yakala! Bir kerecik dokunayim! Ne olursun!
-İyi de,sincap kendini yakaltır mı kızım? Dedim.
Dedim de,dememle birlikte dizlerimi kırıp eğilmem bir oldu, sincaba doğru.Öylesine titriyordu ki anlatamam.'Zavalli çok korkmuş olmalı yada hasta olmasın? 'Diye düşünerek elimi uzattım sincaba.Bir iki adım benden ileriye kaçtı.Kızım;

Aşkın yaşımı var
Bu fani dünyada?
Zaten ilk darbemi aşktan yemişim.

Arkamı dönmeden
Vurmussun hançeri

Korkulmaz ne denizden ne dalgadan
O doğanın gereğidir.
Asıl korkulması gereken
Olayları hiçe sayandan,
Yaratılmışı yeren, sevmeyenden...

Sevmek yetmedi...
Yetmedi! Yürekten sevmek.
Yetmedi! Cana can katmak için uğraş vermek.
Tıpkı bir anne gibi.
O, ateşler içinde kıvranırken
sabahlara kadar başında bekleyip, terini silmek.

Ömrümü verdim hak sırları yoluna.
Dersimi aldım hayattan biline.
Onun yolu ile ulaştim Mevlama,
Gönül gözümle vardım sema ya.
Önüme serdi kulluk postunu,
Oturup üstünde dualar ettim...

Günahlar sevaplar konunca adil teraziye,
Bakarsın ne ağır basacak diye Mevlaya,
Yalvarsan da iş işten geçmiş olur Yaratana...
Son pişmanlık neye yarar desene meftaya...
Aç ellerini dua et Rabbine,
Azrail gelipte kapıyı çalmadan önce.

Gece sessiz,karanlık ve sensiz...
Arabayı çektim kenara,
Bakıyorum evlerin ışıklarına.
Renkarenk ışıklar sızıyor,
her evin penceresinden...
İçinde ne yaşamlar vardır,