VATAN; namus! BAYRAK emanet!
emaneti korumak TÜRK MİLLETİ için görevdir, elbet!
toprak geleceğimiz,şehitlerimizden emanet!
asla inmeyecek göklerden,o nazlı yar, elbet!
tıkama kulaklarını, duy beni;
eeyyy namert oğlu namert!
Kar mı,yağmış dallarına, ey gülüm!
Eğmişsin başını, kaybetmişsin, yazını.
Bahar gelince yeniden yaparsın, nazını.
Ya ben...Ya ben...Nasıl edeyim...
Büker boynunu, kırar dalını,
Mozaiği döşedik, Asya dan Avrupa ya.
Halıları,kilimleri serdik, Mezopotamya ya.
Din,dil,ırk gözetmeden Töreyle yaşamaya,
Ant vermistik..Ataları unutmamız,nedendir?
At koşturduk,Volga dan Ren Nehrine
Sarıkamış'ta binlerce genç,yaşlı şehit oldular.
Niye? bir gün vatan masada satılsın diye mi?
Açlıktan,ayazdan Türkü,Kürtdü buzdan heykeller oldular
Niye? kardeş kardeşi kırsın diye mi?
Ne zaman hatırlasam Sarıkamışlı 120 çocuğu
Yüreğim nara düşer eksik etmem duamı.
Hep dedim ki;
Misafir ben de bu yürek,
Hep dedim ki;
Misafirim sende felek.
Elbet ahir olacak değildim.
Bu kahbe dünyada yalana ne gerek...
Bilmem ki hangi viranedesin,
Kuş uçmaz kervan geçmez eldesin,
Bir bilsem sevdiceğim, ne haldesin,
Yaban il darlandı, gelir misin?
Karalar bağladı, deli yüreğim,
Tanrıdan diledim bir dolu testi.
Testinin kulpu riya ya kesti.
Dermanım yok, kaldırmaya,
Gücüm yok, caydırmaya.
Dostun var 360 çeşmesi
Nice geceler,gündüzler naçar kaldım..
Hayalini gözlerimin önüne saldım.
Bazen usul usul kar yağarken,
Bazı zaman ateş böcekleri raks ederken.
Ben hep seninle muhabbete daldım.
ne yerdeyim ne gökte
bilinmez diyardayım.
rüya mi, yoksa gerçek mi?
sanki kabustayım.
çabalarım basamam yere
uçsam uçamam
Bugün yarın derken,
Geçer gider ömür sayarken.
Yol dönemeçli,virajlar keskin
Yollar da biter bir gün.
Şöyle bir geriye dönüp baksan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!