Psikoloğa gidemediği için şiir yazan biri
Küçük masa her yudumla büyüyor;
Tabure başına düşen insan sayısı artıyor hatta!
Siki taşağına denk hepsinin
Geveze olanlar kötü bir hafta geçirdi,
Ağlayanlar omuz dileniyor,
Başlarını yaslayıp tadını çıkarıyorlar,
Borçlusun herkese
En çok da mucitlerine
Doğdun, öldün, pörtledin derken
9 ayıydı, bebek beziydi.
Sen istedin doğmayı
Borçlusun lan alayına!
Ailenin mensubu sanırdı kendisini,
Tatlı fındık faresi.
Evde gezse küçük adımları,
Ne zararı vardı fosur fosur uyumakta olan ev ahalisine?
Karnı açlıktan sızlamadığında aşındırmazdı ki;
Yaşıyorken bir kuru dal vermeyen el,
Çelenk hediye etmiyor mu kırgın göçenlere?
Körleşmek gittikçe ve cepte görünce.
Bir çift gözle kör oturulan salonlar,
Dıdısının dedesinin sevmediği tablosu,
Asılı duvarında.
Mavisiz gökte,
Güneş utanırdı serpilmeye.
Bastıramazdı menteşedeki gıcırtıyı.
3 aşağı 5 çapraza gülümsüyordu,
Prova edilmiş abartılı mimikler.
Narkotik köpeği gibiyim sensiz;
Arıyorum bulamıyorum cilveli paketini.
Kaç parasın söyle vereyim,
Yeter ki sakındırma kendini.
Dudaklarımdan çalındı keyfin.
Kuyrukların insanı kısalacak sensiz;
Beklemek yoksa zaman nedir; saat nedir?
Seveceksin bataklığı ve hatta kurak toprak çatlağını,
Elinin lezzeti geçemese de çamura.
Kumdan kale gözükecek mezar taşın
Bir çift bebe ayakkabısına.
Beni hayata karşı öyle ikaz ettin ki;
Bu baloncuk evim oldu.
Ama bu evi sevemedim hiç,
Ağlara takılma uğruna yemin olsun,
Gideceğim senden.
Kurda kuzu olurum öyle lüzum gelirse.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!