Bahardan bir gün adım adım, gençliğim ve ben, el ele.
Güzel duygular ve sevda yükümle,
Yüreğimin en ucra köşesindeki, yarım kalmış, duygu kırıntılarım.
Hayatın toz pembe karanlığına, adım adım yürüyorduk..
İnsanın kiri topraktı.
Ben her gece mahzenimde,
Kehribar duruşlu halini düşünüyor olacağım.
Yağmurun ritmine kulak asıp dalmışta olabilirim..
Gecenin sessizliği sırf sana benziyor diye
Bir yıldız tuttum aklımda,
Gözlerin gözlerime bir dokunsaydı
Tutku, aşk nedir anlardın
Gözlerini alır kaçırırdın
Kendinden çok uzaklara.
Ellerini kaldırıp açardın Allaha
Benim için nefesini tut bu gece
Öylece giriver kalbime
Bütün faili meçhul doyumsuzlukları yaşayalım
Bir bahane uydur kendine,
Ne bileyim işte, hal hatır sor
Dalarsa bir gün gözlerin
Gözlerinin zulasında duruyorsam, korkma.
Parmaklarının ucuyla, dokunursun bana.
Olur ya, uyanmasam.
İnce bir ıslık sesiyle çağırırsın beni
Koşa koşa yanında olurum.
Çok eskiye dayanırdı yolculuğumun hikayesi.
Defalarca yediğim baskınlara, yenik düşmüş olsam da.
Uzakların kesilmiş biletleri, halâ duruyordu cebimde.
Kendim ve kaderim, alt alta yazılmıştık kara tahtaya.
En çok beyaz yakalı kara önlüğü sevmiştim
Boynumda huzur bulduğum, medeniyet bildiğimiz
Hele göğüs cebimizdeki, yatak ütülü beyaz mendil
Beyaz oluşları
Asil duruşları
Kırış, kırış
Eğer beni dinlersen gel bu sevdadan vazgeçelim.
Ne sen beni anlarsın
Ne de ben seni anlayabildim.
Vedası güzel günlerin hatırına, bir dileğim olacak senden.
Duydun mu.
İki koltuğumun arasın da
Kaç dostun derdiyle dertlendiğimi
Duydun mu.
Kaç namert sürüsüyle
Kendimi illegal bir sürünün haylaz kuzusu sanmıştım.
Ve ağlamanın ne önemi olacaktı bundan sonra
Ha kurşun yedim ağladım, ha acı bir söz söyleyip ağlattı.
Zaten göz yaşlarım iki kaş iki göz aralığı kadar yakınıma süzülecekti..
Gün, güne doymam..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!