Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Kapattım her şeye, gönül kapımı,
Çalmayın ne olur, açamam artık.
Helal ettim eşe, dosta hakkımı,
Topladım yükümü kalamam artık.

Elimde ne var ki, geçen yıllardan,

Hakikat hayalle, yeşerir büyür,
Önüne her şeyi katar, götürür,
Baksana Azrail, ardınca yürür.
Gören basirettir, göz değil elbet.

Şu fani dünyanın, her şeyi yalan,

Hiç düşündünüz mü?

Bütün varlıkların bir çakmak taşından çakan kıvılcım gibi, yüce yaratıcının ol emriyle start alarak bir anda ortaya çıktığını!

Hiç düşündünüz mü?

HADİSLERDEN BİR DEMET

Nefsini et terbiye,
Haya haktan hediye,
Çıkma sakın çizgiden,
Dönemezsin geriye.

Yollar yenilense, taşlar döşense,
İnan ki aramam hiç, umutlanma.
Şehir değil belki, vatan süslense,
Silindin artık sen, hiç umutlanma.

Takvimler yeniden, blok assa da,

İstemiyorum sizden, şatafatlı bir mezar,
Daracık bir yer olsun, fazlası neye yarar.

Çelenkler sizin olsun, göndermeyin ne olur,
Bana faydası olmaz, sizden hesap sorulur.

Ma-i tensim havzından, aşk şerab-ın nuşedüp,
Nale-i giryanıma, seni sazende yazdım.
Dıl-i derun kasrımın, sana ait tahtına,
Kalemi kader ile namını sultan yazdım.

Nedir ey mah, nedir bu cevr-u cefa,

Dost bağında güller biter, gül kokusu ömre bedel,
Bak işte geldi Ramazan, sende artık dön hakka gel.

Sahur, iftar, hoş saatler, mü-minle dolar mescitler.
Hayır ve hakkı söylesin, konuşan bil cümle diller.

İnsanmış varlıkta, hilkate sebep,
İnsanda en güzel, meziyet edep,
Neden bu itibar, insandadır hep,
Düşünmek isteyen, varmı acaba?

Yer bakar gök bakar onun gözüne,

Bahar sensiz gelmiş, söyle bana ne.
Bülbül ötmüş, güller açmış şahane.
Senin aşkın, eder beni divane.
Aşkına esirim, ey ahu dilber.

İnanmazdım seni, seveceğime,