Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Değerli kardeşlerim.
İbadetin en güzel ve en verimli çağı gençlik çağıdır.

Her iş, her meslek,
gençlik çağında öğrenildiği gibi!
Ruh, kalp ve nefis Allah’a muhabbete ve itaate,

Evet,
İnsan olarak,
Acziyetimizden dolayı,
en ufak bir sıkıntı karşısında şikâyet, itiraz ve isyan derecesinde tepki veriyor;

Allah’ın yaratıcımız olması hasebi ile üzerimizde tasarruf hakkının olduğunu unutuyoruz.

İSLAM gömleğimiz yırtık,
İMAN elbisemiz eski, kirli ve lekeli!

Aklımız marifetten,
gönlümüz muhabbetten mahrum.

Saygı değer Arkadaşlar.
Hepimizin içinde sonsuz hayat,
Sınırsız nimet lezzet, saadet ve rahat arzusu var.

Fani dünyada, bela, musibet, hastalık,
yokluklar ile dolu şu iki nefesten ibaret olan kısacık ömürde

İlim ve tefekkür ile yakin hâsıl etmeyen iman dini inançtan ziyade bölgesel töre veya milli bir gelenek olmaktan öteye gidemez.

Gerçek iman!
Alla (cc) Hz.lerinin varlık ve birliğini, Sıfat-ı subhaniye ve esma-i hüsnası ile kâinat kitabında müşahede ederek;

Zaman ve mekândan münezzeh, acz ve nakaisten mualla ve müberra olduğunu “VEHUVE ALA KULLİ ŞEYİN KADİR” ve “VENEHNU AKREBU İLEY MİN HEBLİL VERİD” KAF 50/16 ayetlerinin delaletiyle;

Allah yaşadığı hayatın önemini idrak edenlerden eylesin.
Yoksa hayat beyhude geçip gidiyor.

Anlamsız ve amaçsız.

Bugün bir vesile ile hastanedeydim.

Yaşamın dünü ve yarını olmayan bir ramaktan ibaret olduğunu, benim ise hayattan beklentilerimin sonsuz ve sınırsız olduğunu bu tezadın bir çaresinin olduğunu, Ve olması gerektiğini düşünüyorum.

Ya Siz! ..

Olmayan bir şeyin ihtiyaç olarak his edilemeyeceğine inanıyorum. Ya Siz! ..

Cennete talip iseniz!
Dünyanın fani olduğunun farkında olup, yaratanın vadine güvenerek onu dikkate alan hikmet ehli insanlar ile dost olunuz.

......... İFLAS EDENLERDEN

Efendiler Efendisi Peygamberimiz (Sav.) “EL MER-U MEA MEN EHEBBE” kişi sevdiği ile beraberdir der.

İnsanların kendilerine Allah tarafından emaneten verilen, ne olduğunu tam olarak bilmedikleri, nasıl kullanıldığını çözemedikleri! ..

Güven kaynakları, akıl, hafıza ve hayalin veriliş sebebi hakkında düşünmek istemedikleri garip değilmi?

Sadece kısacık geçici bir hayat için bunca donanım rahatsızlık ve zarar verecek kadar fazla değilmi?

Herkes aklı kadar düşünür,
ahlak ve terbiyesine göre konuşur.

Ağlanacak haline gülenlere bilemem ne denir?

SONU SIFIR OLAN HAYATIN DRAMATİK SAHNESİNDE HANGİ İNAT HANGİ AMAÇ İLE HİÇ BİR ÜCRET ALMADAN DUBLÖRLÜK YAPILIR?