Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
sorumluluktan kaçanların sığındığı limandır emanetçilik.
kendi adına düşünmekten acizlik, acı getirir, sonundada koca bir pişmanlık ve boş yaşam.
al işte cehennem
esenlik ve saglıkla
Oysa,
"Devredilebilir sanıyor, hayatı
Cehalet!"
Çünkü ne kendine saygısı var,
Ne de iradesini kullanacak kadar bilinci ve cesareti!
Çekilemez böylesi bir yarın, "ortaklaşa..."
Bu yüzden tecrit kaçınılmaz!
Öyle görünüyor işte, düşündükçe...
Tebrikler uyarıya Önder Kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta