Yorgun adımlarla yürüyorum İstanbul’un
Dar ve geçilmez sokaklarında bitmedi
Bitmedi ama ömrüm bitiverecek şimdi
Ne güneşi gördüm simasında bir kere
Nede gülen insan yüzümü bilemedim
Yazık oldu hayallerime tükendim sende
Sarmadı sazlı sözlü gecelerin beni lazımdı
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta