Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Sehretmişim demek alışmışım sizlere
Gidince dünüyam döndü inan başıma
Yaşamak zordur sevgiden uzak olmak
Ev dar geldi girdiğimde sizi görmedim

Oyuncaklar kalmış toplamak zordur

Cok hatiran var ben silemem
Sen sil bu bana ayit hatiradir
Sen aglatsan sana gülecem
Ben seni tac yaptim öldürmem

Sana silme demem istersen sil

Maşım bitince eve boş döndüm
Zam gelecek dedi bıraz sabır et
İnasan diye yaşayanlar fazladır
Fakiri görmezden gelme bakanlık

Geçinmek zor olmuş hırsızlık artmış

Zamanı durdurma bana sahip çık
Bir bir hatırımda hanı eski o günler
Sordum söylemedin burda yanlızım
Mutsuzum teselim sen yaşıyorsun

Rabbim yardım eti teselim sensin

Fıranga vurdu ben dayanamam giderim
Yaşamaksa yaptığın fıranga da az gelir
Yol bitmez ki bakmakla karanlıklar çöktü
Yaşamak şansa değil gülsen yaşıyorsun

Alıştım bu hayata görsem de tanımam ki

Yosun Tutmuş elerini burda seni özledim
Kızgınlığım çok çabuk geçti seni aradım
Tren kakmış karından yolcular el salıyor
Senin şansın vardır seni çok seviyorum

Aklımdan hiç çıkmadın rüyalarım da bile

Gidiyorum burdan geriye dönmeyecem
Ayrılığa açılan caddeler de kalmasın
İzlerimi temizler birde yağmur yağarsa
Sözlerim sende kalsın acıtıyor götürsem

Suskunsun demedim kaldı benim içimde

Ömrüme zehir kattın öldür ben kurtulum
Sevmenin bedeli bu ölüm bıraz fazladır
Yolun sonunda ben başlangiçta kimler
Yüreğim çok acıyor seni bekleyeceğim

Seher yeli esiyor ne sabah ne gecedir

Yaz ne varsa aklından çıkanları sor
Ben biliyorum tamamlamak için yaz
Bende olanları da yaz demem ki yaz
Üstü üste koy karışsın benim de yaz
Sorsalar tanımıyorum de kızmam ki
Yaptıklarının tuz biber uyalandım ben

Söz biti dilim kuru gözlerim yaşla doldu
Sarmadan tutamasın dualar da faydasız
Allah’ım reva değil kul kulu ağlatıyor
Sevenler ölümüne sevmeyen ne biler ki

İftıra denilen zıkım kötülerde toplanmış