Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Sabah erken kalkmıştım
Ev yanlız ben yanlızım
Kimi var ki kime soram
Saatlar durmuş sanki

Nasıl bu günler geçer

Ağlamaya alıştım kendim için değil ki
Göz yaşlarım sel oldu seninin içndir
Geceleri düşündüm seni unutmadım
Özlemişim ben seni seni bilmiyorum

Selamını beklerim hayelinle yanlızam

Gidiyorum ben burdan sen rahat et
Görme beni rahatsiz etmem ki seni
Bu bana ders oldu sende sevinirsin
Öldügümde gelme bende gelmem ki

Bu sefer cok oldu sabah gec oldu

Yorgunum gelemem ölüden sayın
Başıma gelen çok anlatamam ki
Ben tanımakta çok geç kaldınız
Ölü sayın beni barı siz gülün

Uğraştım olmadı yoruldum yolda

Nerden bilecektim çok zor yaşlılı
Lavaş yandı tandır halen sımsicak
Merehemetim kalmadı ki aldınız
Kolay yaşlandım senin payın çok

Kırıldığımı demedim ki kimseye

Sen geldin ya gece yarısı aklıma
İçimde sen varsın çıkartamam ki
Bir tek sana bağlanmışım ağlatma
Aç kalmam ki senin sevgin yetiyor

Ben seni sen olarak çok sevdim

Sel beni götürüyor sevilenler vardır
Nakadar çırpındım yoruldum yolda
Hava soğuk karanlık kurt sesleri var
Ateşlendim yanıyorum o işte benim

Uzaktan gördü beni görmezden geldi

Sen geldiyinde yatmış olacam
Anahtar üstünde aç gir içeri
Yatarken uykuda çok istiyorum
Öperek uyandır sıra bendedir

Süpürüzü severim sevindir beni

Tanımadın ki ben kimim evet haklısın
Birdaha gelmeyecem ki karşı karşıya
Gelsemde senin güneşine isinmam
Ağzım yandı göz yaşımı saymıyorum ki

Nefesim kesildi yolarına bakmaktan

Yağmur yağdığında sensiz ıslandım
Kayıp etim kendimi kime yaslanım
Bitmesin ki şarkılar çalsın susmasın
Baktım ki yorgan yok üstüm açılmış

Bir gök gürültüsü bir de senin var