Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Kış mefsim buz tut aklımda kalan her şey
Sicaklar bak başladı erimeden çıkaramam
Yük ağır biliyorum nerde nasıl saklansın
Kopsa da kıyamet ben yaşarım bırakmam
Düşlerim erimez ki saklamışım içerimde

Yanlız değilsin ki ığdır karşında ağrı var
Sevenin çok korkma ben varım burda
Sana bakan dayanmaz ki uzaktan
Aras su veriyor yem yeşildir ığdırım

Iğdırım nöbet tutar yatırmaz ki yiğitleri

Bağrın açık yuva senin her yanın
Yolcu burdan geçer adı ipek yol
Ferhat şirin bu yoları çiğnemiş
Iğdır dan geçenler hayran kalıyor

Aras coşsa kimse durmaz önünde

İki yağmur damlası bendeki fazlayıdı
Ya senin için olsun sevdiklerim var ya
Bilmem ki sevilen seven oldum inanın
Dağıtım bak sevgiyi ban şimdi gerekli

Evdeyim tek başıma gulaklarım sestedi

Taşımak çok zor seni içerime bir soksam
İmkânsız değil ki kırmaktan çok korkarım
Ağlasan dayanamam yılarca ben ağlarım
İncitmekten korkarım ağlama vaz geçerim

Hfta sonu durakta geçerken seni görsem

Saklı bende senden aldığım ne varsa
Fırtına da kopsa kimselerde alamaz
Sen yokken ruhum benden sürgündü
Gecemi saymıyorum gündüzüm gece

Savunamak çok zordur avukat lazım

Kış bastı soğuk hava benim işim zor
Yaza çok var bana şimdi dost lazım
Annam öldü babam çok oldu öldüğü
Sevmek yetmedi ki ağlatmak istiyor

Ağladım olmadı durmam ki burda

Resimler yok olmuş ben çok aradım
Sevdin sevdim ensonunda ayrıldık
Hayalimden çizdim karşımda o kadın
Yanımda taşıyorum yazdım seni dilime

Dilime adını yazdım bak silinmez ki

Hatırlayın unutulmaz ki osmanlı
Kan kustu tüketildi yok ki şimdi
Annalar unutmaz anlatmış belki
Birlik berberlik zamanı gelmiş

Uğraşmayın sağla sola bahane

Kapın önünden yüz sefer geçtim
Sen yoktun kapı açık görmedim
Cehenem oldu benim o akşam
Direk oldum sabah erken kapında

Hücüremde dolaştın o işte sendin