Doğduğumuz yer yurt işte.
Nasıl özlemem köyümü.
Bazen hayal bazen düşte.
Nasıl özlemem köyümü.
Zorlukların babasıydı.
Yoksulluğun çabasıydı.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta