içimden seni öpmek geliyor
dışımda onu karşılamaya tarif edecek emare çok
lakin öpmeye gönlüm yok
gözlerimi ovalıyorum yorgunluktan
bastırdıkça parmaklarımı on yıllar öncesine düşüyor uçları
bu milimde geçmişik
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta