Sıramı bekliyorum...
Kulaklarımda kurşun sesleri
Yaklaşıyor adım...adım
Henüz ismim okunmadı
Yok belki de esamem
Sıramı bekliyorum
Koyun gibi...ah ne menem
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Yeterki bitsin bu çile,namlunun ucunda kimse kalmasın
Ne yürekleri yaktı bu terör bitsin artık başka yanmasın
Ne ben olayım ne sen ol namlu ucunda ne de bir başkası
Hiç kimse düşmesin toprağa ana ağlatanlar kara bağlasın......
Demek geldi içimden sayın şaire Gönlünüze sağlık.
ihanetin kurşunları döner döner sahibini vurur elbet. yüreğinize sağlık.
İsyan ediyor ruhum böyle teslimiyetlere. Kim için olursa, ne için olursa.... Sıra beklemek, veya sephadaki ipini kendi çekmek de ne? Savaşmak varken...
Farklı bir şiirdi. Önce bir kabulleniş, teslimiyet. Sonra yine bir şekilde ölüme teslimiyet...
Kutluyorum Habibe hanım... Nicelerine...
Ne kurşunlarınızla ölürüm ne de sehpalarınızda çekilir ipim...öleceksem eğer kendi ipimi kendim çeker., tetiğe kendim dokunurum...
Güzeldi... Kaleminize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta