Naki Aydoğan Şiirleri - Şair Naki Aydoğan

Oluşum yuvarlağı evrenin, dünya
Dünyada evrenin büyümesi, canlı organizmaların büyümesiyle
Oluşumun devam etmesi çürümesiyle
Yuvarlak, zaman bedeni
Ayakları ekseni kolları yörüngesi
Başı sonu gezegenler

Bozkırın görünen yoksulluğu
Görünmeyen zenginliği uçsuz bucaksız boşluk
Orman yok tek tük çalı alıç ağaçları
Seyrek ot dikenli araziler
Yalnız başına dolaşsan uzaya çıkmışsın
Bir gezegende keşfetmişsin kendini

Bu dağ taş
Dikili her taş büyüyen her ağaç
Sen ben herkes her şey benim
Bende seninim hepimiz hepimizin
Ama tapusu sonsuzlukta
Sonlu yaşam geçici

iki kişilik
arada bu dünya üç kişilik
bülbül için bu dünya gül bahçesi
kuşlar gelir konar
bak bu çayırlıklar çiftlik
bak bu dağlar yaylım yeri

bu dünya benim olsa
toprak olurdum
yoksa bir çöl dolusu kum kalırdım
çıkur su dolar
göl deniz okyanos kavuşur
taş dolarsa toprak kavuşur

Ne kazandım bu dünyadan?
Kazan kurdum bu dünyaya.
Şu yaşamım kısacık mı?
Ölçü koydum bu dünyaya.

Tek mi yanarım şaşarım?

Bu dünyaya doğanlar melektirler.
Büyüdükçe içimizde kalırlar.
Bu dünyaya inenler tanrılardır.
Büyüdükçe dışımızda kalırlar.

Kim doğa bilir bu dünyaya, nasıl.

Bu dünya hayvanlara cennet
Doğadan cennet çalma
Bir hayvan farkına varsın dalar
Cennet gibi dalar
Hayvan bizim içimizde
Bağlar bahçeler cennetten, dalarız

Uçsuz bucaksız dünya
Ay burda oysa
Aya gitsem!
Bir büfeye girdim.
Büfeciyle karşı karşıya
Dolu bir valizin içinde

Türk dedim mi?
Bu toprak kusar
Yetmiş milletini
Tek millet tek devlet
İki millet olmaz
Çifte vatandaşlık