Naime Özeren Şiirleri - Şair Naime Özeren

MARTILARI VURMASINLAR

Angaryadır yaşam bazen insana
Taşımak zor gelir bir başına
Zordur içi kan ağlarken palyaçoyu oynamak
Güldürmek insanları doyasıya

Kahramanları vardı masallarımın
Pamuk Prenses, Kurbağa Prens
Ve daha niceleri
Çocukken ne çok okur, ne çok hayal kurardım

MASAL GİBİ BİR YAZDI

Masal gibi bir yazdı
Rüyadaydık uyandık
Şarkılar hep hüzzamdı
Nasıl da anlamadık…

Gözlerinden kan damlayan
Kızıl şafakların birinde
Bir de baksam ki
İzmir’ im oluvermişsin

KURTULUŞ MEŞALESİ / 19 MAYIS

Birinci Dünya Savaşında
Aç kurtlar gibi saldıran onca ulustan
Ağır yaralar almıştı, dinmiyordu kan
Düşman çizmeleriyle kirleniyordu Aziz Vatan

KÜSKÜNÜM BEN DAĞLARA

Küskünüm ben dağlara, yâre geçit vermiyor
Gönül ferman dinlemez, teselli kâr etmiyor
Sevgimi anlatmaya kelimeler yetmiyor
Gönül ferman dinlemez, teselli kâr etmiyor…

KÜSÜP DE GÖNLÜMÜ VİRAN EYLEME

Güller hiç çiğdemle aynı ayar mı?
Bülbüller güllere gönül koyar mı?
Aşığın sesini maşuk duyar mı?
Küsüp de gönlümü viran eyleme…

KUSUR BENDE AF SENDE
Bestekar Ahmet DALKILIÇ Hocama teşekkürlerimle...


Ey yücelerden yüce
Dert bende derman sende

Sana son bir şiir yazmalıyım Sevgili
Söylenmemiş sözler olmalı içinde
Şimdiye kadar hiç duymadığın
Kendimden bile sakladığım

Dört işlemdir yaşam
Yapar hesabını kendince
Dostluklar, sevgiler derlersin gıdım gıdım
O sana toplar dağlarca hüzün
Acısı dinmeyen ayrılıklar
Dağılsan…