Naime Özeren Şiirleri - Şair Naime Özeren

SEVDANIN ÇÖLÜNDE KALMIŞIM SUSUZ


Sevdanın çölünde kalmışım susuz
Geceler boyunca her dem uykusuz
Sanmışım sevmenin sınırı sonsuz

Aylardan Eylülse
Vakitlerden sürgünse bir de
Dolunay utanmadan
Çırılçıplak yıkanıyorsa koyda

SEVDAN SERSERİ KURŞUN

Sevdan serseri kurşun,
Saplandı yüreğime
Kanıyor uğrun uğrun
Gel de sar ellerinle

SEVDİ GÖNLÜM

Al güllerin solgunuyum
Tatlı dilin vurgunuyum
Sevdamızın yorgunuyum
Sevdi gönlüm ben neyleyim?

SEVENLE OYUN OLMAZ

Neyleyim âşık oldum, seller gibi taşarım,
Uğruna yüce dağlar, okyanuslar aşarım,
Kayboldun serap gibi, hayalinle yaşarım,
Unutma bahar yüzlüm, sevenle oyun olmaz…

SEVEN NE YAPMAZ?

Fırtına kopmasın ufacık yelden
Sevgiler derelim dünden, bu günden
Nağmeler yükselsin kemandan neyden
Gel sarıl sevdiğim, seven küser mi?

TURNAM

Turnam gitme gurbet ele
Dağa taşa konamazsın
Yaman olur burda kışlar
Gelir beni bulamazsın…

sahil
kuma
gömülmüş ayakların
kokusunu
salarsa etrafıma

Çocukken de ben böyleydim
Asi yüreğime söz geçiremezdim
Özlemler kara saplı bir bıçak olup
Saplanınca tam onikiden
Sağanaklara yenik düşerdi gözlerim
Yağmur mevsimi değildi henüz

SUSMUYOR BÎÇARE BÜLBÜL

Susmuyor bîçare bülbül, her seher feryâd figân
Hasretinden yandı gönlüm, geçmiyor sensiz zaman
Kaç bahar, kış geçti bilmem, kandı gönlüm an be an
Hasretinden yandı gönlüm, geçmiyor sensiz zaman…