Nahnü kasemnada taksimde Mevla
Bu noksan kısmeti bana mı verdin
Aleme safalar eyledin ata
Derd ile mihneti bana mı verdin
Geleli dünyaya rahm-i maderden
Gönül şad olmadı gamdan kederden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Hayat söylenmeyen üzeri gider.dile gelmeyen savaşın korkunç sürekliliğinde tutunacak dalların gönül vermesi ile ilgili bir uyuşmazlığı boşa çıkarmasıdir.yalan ve ihanet baştan sonra kişilik insasisin zihinsel kodlarinda cinlayan varoluşun anlam dünyasındaki tek somut hakikat.eglence ve günü birlik rutinler iciceliginde toplumsal deviniminde bir selamet bırakmayan bir rol yapma becerisine tabiiyetteki içsel uzayın başarıya endeksli körler sağırlar birbirini ağırlar hakikatindeki ahlaki yoksunluktur.burasi toplumun tekinsiz birliğine giriş ve sonuç alınamayan ferdi ihtiraslar orgusudur.geride kalan yamuklugun patlak veren adlı kayıtları fısıltilar ve telasin gölgesinde kendini saydirma güdüsü...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta