Günün doğuşundadır yaşam
uyanışdır
Her başlayan güne selam
Fırtına bitiminde
huzurdur
bize kalan.
Gün batımındadır hasret
Bulutlar altuni rengi
Insan yalnızdır
Göğün kızıla döndüğü vakit.
Güneş okyanusta bir damla
İklim yüreğe yansır mı hiç,
Rüzgârı deler mi eski bir ses
Yeni bir dilde "selam" dedikçe,
Kopar içimde tanıdık bir heves.
Sıcak söz edilir mi burda
Yol isteme benden,
çünkü hakikat
bir patika çizmez ayaklar altına.
Rüzgârın saçtığı bir sır gibi
sessizce konar pervazına
Şarabın tortusu kaldı
kadehin dibinde,
Insanın soylusu anıldı
sözü ile,
Kardeş vefasını sıraladı
tek cümlede,
Düşün sadece,
Tanımadığın birinin omuzuna başını koyabildiğin an
Susuyor zaman.
Ve o sessizlikte konuşuyor
insan.
Gökyüzünde bulutlar dağıldığında
Çizgi çizgi uçak yolları dizilir,
Her yolculuk yeni bir başlangıca
Yeni bir umuda kanat açar.
Bir çanta dolusu hayal omuzda,
Satırlar uzak kalır
Her soluk alışverişinde,
Bulutlarda
çizdiği siluet
yağmur olur
Yağar yeryüzüne.
Yırtık bir kumaştı hayat,
rüzgârın savurduğu,
zamanın lime lime ettiği.
Her sökükte bir umut gizli
iğneye geçirilen sessiz dualar,
Ljuset mot mörker
Hoppet också mot förtvivlan
Och hela världens öde
Ligger i vågskålen.
Işık karanlığa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!