Evet şair!
ben Abidin'im*.
ve mutluluğun resmini çizmeye çalışıyorum:
Elimdeki tek kalem; siyah renkte,
Çizerken mücadele ediyorum kara kalemle..
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
nazım küba devriminde abidin dinoya böyle sesleniyor bir şiiriyle,
sen mutluluğun resmini çizebilirmisin abidin
mutluluğun resmi çizebilirmisiniz bilmiyorum ama
iyi şiir yazıyorsunuz kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta