Güneş her sabah yolcu ediyorsa ay’ı ,
Deniz, gökyüzüne katmışsa mavisinden kalanı ,
Gülüşün her olumsuzluğa rağmen ısıtıyorsa etrafı ,
Sevdiklerinin sesi yakınlaştırıyorsa uzağı ,
Ruhunu okşuyorsa hiç tanımadığın insanların selamı ,
Hele de demlenmişse çayın tavşan kanı,
Pencerene yurt kurmuşsa menekşenin moru , gül’ün al’ı ,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



