Demini geceden almış yeryüzü
Buharı yükseliyor göğe doğru
Bir bardak çayla yarışıyor
Bakarken gezdiğin sokağa doğru
Dilenci neriman gülerek yaklaşıyor
Gitme sultanım uzaklara doğru
Bir adımın bir asırlık ayrılık
Her adımın bir ölüm bana
Gözlerini görmediğim zaman
Kör güzelliğini bilen gözlerim
Gitme sultanım uzaklara doğru
Gülüm
Boyama kitaplarında çıktın karşıma
Sevdiğim her rengi sana kattım
Ne adını sordum, ne de isim verdim
Kahverengi boyadığım gözlerine
Sen benim eşim olacaksın dedim
Hangi topraktan yaratıldın gül yüzlüm
Ufacık gülücüğe güler yüz veriyorsun
Bir damla gözyaşı düşürsem göğsüne
Yüzümü güldüren bin umut veriyorsun
Bin kederimi gömüyorum minik ellerine
Ne kadar daha varsa dök bana diyorsun
Sen hayallerimin kadını değilsin
Onun elini tutardım ben sahilde
Dalgalara kapılıp gitmesin diye
Sense sarıyorsun sıkıca beni
Dalgalar zarar vermesin diye
İlmek ilmek ölüm ördüler boynuma
Şimdi çekecekler sandalyemi
Ey benim güzel halkım
Hiç bu kadar yükseğinizde durmadım
Hiç bu kadar yüksekten seslenmedim size
Affedin, ne olur affedin beni
Kan sıçradı kan
Tavşan kanı çaylara
Kırmızı şaraplara
Öpüşen dudaklara
Ojeli tırnaklara
Çileklere, kızılcıklara
Nasıl bir karanlıktayım!
Göz gözü görse
Düşman der öldürür
Göz gözü görmese
Yalnızım der üzülür
Kara yüzün ekmek parası
Kara gözün sevda parçası
Karanlığın köhne evinin ışığı
Karartılar kader ortağı
Ey karanlıkların sultanı
Bir karanlıktan bu kadar umudu
Katilim ben
Ellerimde kan sicilimde can yok
Hiç bıçak saplamadım sineye
Kurşunda sıkmadım bir canlıya
Ama katilim ben
Ben biliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!