sararken içleri gün batımı hüznü
leylak rengi alacasındayken gökyüzü
yürek kıyılarına vurur durur dalgalar
hülyalı nice gönüller gibi dil şâd olurlar
şimdi yum gözlerini suskunluğuna
avuçlarımda kumlarla geldim bak sana
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
