Vefasız yayların geciken okları, hangi ceylanı ayırır annesinden?
Avutulmamış çocukların gözyaşlarını, hangi baba silebilir ki usulca?
Armağan değil bize baharlar, bakma öyle sonsuz çayır çiçeklerine...
Ne ceylanlar koşabilir artık annelerine, ne de babalar silebilir gözyaşlarını çocukların...
Ne divitler konuşur, ne de kâğıtlar anlatır mürekkebin sevdasını...
Çünkü...
Her bahardan sonra çiçek açan ıhlamur ağaçlarına, şiir yazan çocuklar bile küstü çoktan...
Hayatın hızıyla yaşadık o aşkı
Her şey bir anda başladı
Yaşandı
Ve bitti...
Yan yana gidip de bir süre
Devamını Oku
Her şey bir anda başladı
Yaşandı
Ve bitti...
Yan yana gidip de bir süre
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta