Seni üzmemek için sevdim kendimi
Yalan sayılmasın diye yaşanan o eski günler
Kendime yeni günler tazeledim ve yeni yeni gülüşler
Eğrelti otları gibi sarkıyor bakışlarımız
Falcı kadının parmaklarına dolanan yarınlarımıza
Gözümüzden dökülüp
Akıp giden yaşlar gibi
Ömrümüzden silinip
Unutulan günler gibi
Sen koparılmış bir gülün gölgesi
Biliyorum sen de ölüyorsun bu gece, benim gibi kendi içinde.
Şiirin dilinde, şarabın ateşinde yanıyorsun benim gibi.
Gecenin bu kül vaktinde.
Zamanın unutkanlığını bildiğimden
Hatırlıyorum seni kalbimdeki düğümden
Adın gülüşlerimi kırınca anlıyorum
Seni gözyaşlarımdan tanıyorum
Tutamadığım ellerinin sıcağını düşününce
Doğrusunu anlamaya çalışıyordum
Kimsenin yalandan ölmediği bu dünyada
Bir ömürdür susuyordu aşk karşımda
Sırrını vermek için gitmemi bekler gibi
Tekrar geldim, tekrar geldim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!