Kanayan sesiyle durup öylece
Susmasını bekledi her şeyin
Masanın, kalemin, kağıdın ...
Niçin şiirdi bütün bu karanlık
İçini dağıtsa kim bilecekti
Kim toparlayacaktı sustuklarını
O gece bulutlu bir sabaha uyandı
Uzak ve ilginç şeyleri düşünerek
Gözleri tavana çakılı bekledi
Hiç anlamı yokken üzüntü duydu
Ve birden tüm zamanı geri almak
Acılarını derin çukurlarda yakmak istedi
Zamansız geldim biliyorum, az kalmak istiyorum yanında en azında rüyalarında. Seni kırdım biliyorum ama birazda olsa dokunmak istiyorum bakışlarının koyusuna. Ne söylesen haklısın, saçlarına hüzün beyazları düşüren benim, seninse umutların yorgun belkide, yok!
Sana ikna edici sözler söyleyemeyeceğim. Keşke tek bir şansım olsaydı sonsuza dek çabalayacağım. Belki sesini işitirdim, gözlerine bakardım bana eskisi gibi baktığını hayal ederek, arada dokunurdum kızgınlığın hüzne dönüşünde,akan gözyaşlarını silmek için.
Beni affetmeyeceksin biliyorum,
Ben topraktayken…..
Acemi rüzgarlarda bulutlardık
Dağınık umutlardan toparladık hayatı
Saçına gonca takılmamış sevdalardan
Yaralanmış sabahlara
Saatlere, günleri ekleyip
Bekledik;
Saklan ey öykülü bulut
göğün ardına saklan
tutuştur yağmurları
şehirlere yakalanmış
insanları
ve
Uzanınca genişleyen kıyılarına gözlerinin
Tumtutraklı sözler söyleyen
Acemi bir çocuk oluyorum
Bir kıvılcımla başlarken yangınlar
ve ölümüne yalnızken bu gece bu şehir
Sen düştün yine aklıma,
yüreğin düştü yüreğin,
Firar akşamlarıma...
Sonrasızdım yarınları
Hünkâr sofralarına meze
Çamurlu ikonaydım, manzarasızdım
Sonra yabancılaştım gökyüzüne…
Yaşamak seninle güzel,
Yaşadığını bildiğinde.
Ellerin telaş ettiğinde beni,
Yanıma gel usulca
Başına göğsüme yasla…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!