İçimde aşk denen bir poyraz eser
Hasretin kılıcı kalbimi keser
Gel dert yorganını artık yere ser
Ben ölmeden bende yar olacaksan
Kayar derinlerden kayar yıldızım
Hayat bu ya bir gün sende
Geçmişini yad edende
Gözyaşını hep gülsende
Dökeceksin haberin yok
Yarım kalan işlerini
Dert canıma takmış kanca
Bana dersin idare et
kimse bakmaz ar, utanca
Bana dersin idare et
Dönde bir bak dönde başa
Ne güzel günlerimiz
Vardı bizim bu yerde
Nasıl gidip yaşarsın
Başkasıyle bir evde
Ben olsam hiç ayrılmam
Kuzulara bakıyorum,
Çayırlardaki atların peşinden koşan taylara
Toprak kokulu bir balkonundan Memleket’in
Boğazlar ince bedenler zayıf
İt izi kurt izine karışmış
Kimse kimseyi tanımıyor
Ağlamakla geçti ömrüm
Yar sensiz diye
Gece gündüz hayallerle
Döndüm deliye
Kız delirdim, delirdim
Ana baba bacı kardeş
Çoluk çocuk yetmedi eş
Bu şerefsiz diye beleş
Küsen küsene küsen küsene
Kimimizin bitmiş işi
Aklımdan çıkmaya niyetin yoksa
Bari uzak durma bari o kadar
Seninde gönlünde kırıklar varsa
Bari tuzak kurma bana bu kadar
Bilirsinki bir aşk düşünce dile
Bir gün olsun adam gibi gülmeden
Onca yılın hatırını bilmeden
Bir eyvallah, bir hoşçakal demeden
Nere gittin Niyazi bey habersiz
O kadar mı çoktu derdin,dramın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!