Murat Demir Şiirleri - Şair Murat Demir

Sevmekten mi vaz geçtim yoluna çıkmaktan mı
Andıkça, ortalığı dağıtıp yıkmaktan mı
İsyanlarımla senin canını sıkmaktan mı
Yaşarken cehennemim oldun da ne oldu ki

Güneşin inadına sana derken güneşim

Deli gönül öne çıkma derdinle
İsyanını özelinde tut, dinle
İçten içe savaşsanda kendinle
Onun için olduğunu bilmesin

Hançer alıp yüreğini deşsende

Bu nasıl bir histir, şekli bilinmez
Kapı yok, baca yok, asla girilmez
Arasan bulunmaz, baksan görülmez
İnsana hükmeden, sevgimi yoksa

Gezip dolaşsanda, nafile olur

Senden sonra gül yoktu ki sevseydim
Sen benim sen, son gülümsün, Songül’üm
Yirmi değil yüzyıl bile geçseydi
Sen benin sen, son gülümsün, Songül’üm

Güneş ile çiğ damlası yapraktan

Bu dünyanın eşref yanı
Asla vermez umulanı
Yer bitirir kul olanı
Daha gördüğün ne ki

Kaplansa da tüm afakın

Gözlerim, yollarını
Bekliyor, gelmiyorsun
Gelsende, merhabasız
Kaybolup, gidiyorsun

Geldiğinle, gittiğin

İnce karanlıklardan geçerken
Kalın izler bıraktığım yollarda
Haklı isyanlarıma yağan kurşunlar
Yüreğimin Ceplerinde dururlar hala

Atsam atılmıyor satsam satılmıyor

Dışarısı çok soğuk her yerde fırtına var
Hala benim yüreğim sığınacak yer arar
Arayan ben yanan ben ağlayan ben yar diye
Kim bilir seni nerde kim bilir kimler sarar

Yuh olsun kahpe dünya yuh olsun felek sana

Dağlara yaslanırım
Ne yapsam taşlanırım
İstediğim her şeyi
Yaşattın,yarım yarım

Doyamadım yamanım

Kattın karştırdın ne varsa bizde
Şu sevdadan yana şu elimizde
Bak bir şey kalmışsa yüreğimizde
Affetme onu da affetme yak yık

Köşeden, bucaktan kolaçan edip