Sende sanıyorsun ki
Dert yalnız bende vardır
Başkalarının derdi
Baştan sona yalandır
Oysa ben nere baksam
Gidene dur demem, giderse gitsin
Delice çırpınan, gönlüm sabretsin
Dinlemem, ahali ne derse desin
Dik duran başımı, eğmem bir daha
Yıllardır ağlattı, kalbimi bölüp
Söylemem sevdamı kimse bilmesin
Eller bana, gülde dikendi desin
İlacım olsa da nefesin sesin
Bundan sonra seni duyarım sanma
Kış eğledin, baharımı yazımı
Ya umut yar ya umut
Diyerek çıktım yola
Bilmeden girdiğimi
Olmazlarla kol kola
Kime dönüp anlatsam
Sevmiştim bir zaman delicesine
Koymuştum kalbimin en yücesine
Şimdiyse bu kalbi delercesine
Yıkmana gerek yok ben yokum artık
Şimdi ne istersen yapabilirsin
Meydanı terkedip, çakala kurda
Gel gitme sevgilim, beni bırakıp
Seni candan öte, seveni burda
Gel gitme sevgilim, temelden yıkıp
Zaten felek vurmuş, birde sen vurma
Bir an olsun geçmez oldu şu günlerim cefasız
Boz bulanık seller gibi akıp gitti sefasız
Üç beş günlük şu dünyada üç beş günlük vefasız
Bu sevdanın alevinde ben yanarken sende yan
Şu anlıma yazı diye yakıştıran karayı
Ahu gözlüm dön gel gayrı
Bu gidişin yoktur hayrı
Sen orada ben burada
Böyle olmaz ayrı ayrı
Zamanın el yanı sestir
Sevmekten mi vaz geçtim yoluna çıkmaktan mı
Andıkça, ortalığı dağıtıp yıkmaktan mı
İsyanlarımla senin canını sıkmaktan mı
Yaşarken cehennemim oldun da ne oldu ki
Güneşin inadına sana derken güneşim
Kenarı kırık olduğu anlaşılıyordu kalbinin
Kendilerini ahlak zabıtası adledenlerin
Ahlaksızlıklarını gördükçe
Derinden öğle iç çekmeleri vardı ki
Kalemine kızıyor
Öğretmenliğinden utanıyordu adeta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!