Ne hacet bahaneye, seni düşünmek için
Bir ömre bedellendin, o şahane maziyle
An dahi tereddütsüz, sormadan neden, niçin
Kaç sene geçti bilmem, yaşarım her an böyle
Bu ülkede, bir eserin evrensel normlar bağlamında san'at eseri olup olmadığını tayin etmenin tek yolu, o üretimin ne kadar sattığına bakmaktan geçer. Şayet çok satmışsa, kuvvetle muhtemeldir ki o bir san'at eseri değildir. Az satan eserler içinse kesinkes "san'at eseridir" diyemeyiz lakin, en azından benim "acaba san'at eseri miydi ki az sattı? " diye düşünme seansım başlar.
yok yok özgürlük değil istediğiniz gibi yaşamak
umarsızca gecelemek, ümitsizce sabahlamak
aslında siz de biliyorsunuz
saat mevhumu olmadan yaşamanın
özgürlük olmadığını
yetmişlik ile yüz ellilik arası tercihimdir
ayrıca uzun boylu,
uzun boyunlu, ince belli olacak
benim ona baktığım gibi
tutkuyla bakacak
hele bir de öpmeye başlayınca
Bir çok insan, hayatına menfi istikamette damga vurup, iniş hatta dibe vuruş dönemleri yaşatan, görece feci vakıalara muhatap olabilir Bu dönemleri külfet olarak görmek gayet sıradan bir davranış şeklidir. Bu hadiselere yönelttiğimiz bakış açımızı sıra dışı kılan şey: " vakıaya külfet değil, bilakis nimet olarak bakma yetimiz" in mevcudiyetidir. Ancak bu şekilde cefa görünümlü bir vakıayı sefa dolu günlerden mürekkep bir ikbal idealine çevirebiliriz. Mesela başınızdan geçen hadise sayesinde, hayatınızın kalan kısmında yol arkadaşlığı yapabileceğiniz kişileri saptama adına, yaşamış bulunduğunuz süreçten genel geçer argümanlar çıkarabilir, yahut müstakbel vakıalardaki hareket tarzınızı belirleme şansına sahip olabilirsiniz
geç de olsa farkına vardım ki;
noktadan korktukça virgül kullanmış,
dünyanın en uzun
dünyanın en dramatik
ve bir o kadar da anlamsız cümlesini
hayat diye yazmış, oynamışım.
son gittiğimde burada kalmış
özledikçe kendime gelmiş çok yorulmuştum.
yine gitmeye hazırlanıyorum.
bu kez; onu da ikna ettim.
o da benimle geliyor!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!