Ruhuma sevdayı nakşeden dilde
Bir hicran şarkısı meşk eder şimdi
Bir zaman tenimde rakseden gülde
Emel-i bi-vefa aşk eder şimdi
...ben konuştukça, ısrarla ve gayet sert bir tonlamayla "beni anlamıyorsun! " lakırdısını tekrar edip duruyordu_ çok iyi anladığımı da bilerek üstelik... en nihayet idrak ettim ki, O; "anlaşılmayı değil kandırılmayı istiyordu! " hafif şiddetli bir tereddütten sonra, O'na istediğini vermeye karar verdim...
bırak teni, ruhumu sar üşümem ondan
gör diyorum bakıyorsun düşünmem ondan
kulağıma fısıldama dilim dururken
cismim bırak kalbime bak aşınmam ondan
sen sen diye ilden ile taşınmam ondan
bugün dünün çocuğuysa
hiç çekmemiş anasına...
anası öyle miydi rahmetli!
hürmet, izzet, saygı
"ben öpeyim kalsın...!" cevabını duyunca geri çekti, "öpeyim de geçsin..." diye uzattığı dudağını...
kahretsin! ufukta bile görünmüyor teselli.
yorgunum, takatsizim, üstüne üstlük kimsesizim.
bahtımın zalim kollarında unutmuşum kendimi.
...ve eski bir resimde yitirmişim sevgimi.
yeni acıları beklemekteyim savunmasız.
kararsız bakışlarla duvarlarla konuşmaktayım.,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!