Umutla seni beklerken;
Hep seni arzuladım.
Hayellerde kavuştum.
Gerçekle yüzleştim...
Susdukça yüreğim...
Geçtikçe aklım gider.
Zamanı durdurmak elde değil.
Sana kavuşmak bir adım ötede iken;
Ben durmuş sana bakar...
Sen...Sen....Sen....
İnsan insan olduğunu unuttu mu
Açlığı da, yokluğu da, arkadaşlığı da
Hatta kendini bile unutur.
Sorarım sana niçin geldin?
Bir amacın yok mu?
Hani hedeflerin?
Akşam oldu
Yine yağmurlar yağdı,
Bir kıvılcım çaktı...
Göklerden sana seslenen bir haykırış
Sonra yalvarışlar, yakarışlar
Yağmur damlalarıyla sana koştular.......
Dalgalar vurur kıyılarıma
Rıhtımlar beklemekte...
Son gemi kalkmakta
Sen yoksun yanımda...
Yanımda...
İtiraflarla dolu bir hayat
Akıp gitti önümden,
Hep arkasından baktım.
Bir kuş gibi uçamazken;
Sularda buldum kendimi...
Korkumdan açılamadım.
Özgürlük için savaşan kuşlar,
Gül bahçesin de öten bülbüller,
Denizle savaşan martılar,
Leş yiyen akbabalar,
Hepside kuş, hepside canlı
Yaşamanın bin bir hali.....
Kendi derdimize care bulamazken;
Elin derdi derdimiz oldu...
Ne gördükse, kendimiz ettik...
Döndük durduk başkasına yar ettik...
Hiçbir yere sığmaz olduk...
Bu hal bir biz de midir?
Gözümüzün içine baka baka...
Bilgi kirliliği var diye isyan edenler
Kendilerini mi yoksa halkı mı kandırıyorlar?
Gerçekler ise ortalıklarda dolaşmakta,
Bir millet, bir ulus yarattılar atalarımız...
Her yıkılışta yeni var oluş yarattık...
Kimse bilmez ahvalimizi...
Soran yoktur dirliğimizi...
Sen misin kendinden kaçan...
Bir kendinsin kendini kandıran...
Sağa sola dönüp bakma...



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!