Bizler arasında bilgi yüceydi.
Ama köşe dönmecilik hayalleri süsledi.
Yani takdir topladı bilgi.
Ama o takdir gerçek değildi.
Sahteydi.
Köşe dönmecilik hayali,
Bir telefon numarası düşün.
Deftere yazılmayan,
Telefona yazılan,
Silinen,
Böylece devam eden,
Yaşanan süreç gösteriyor ki,
Okuldan sonra,
Askerden sonra,
Düşersen özel sektör yoluna,
Adım atmışsındır ayrı bir okula.
Etiketler uçuşur havada.
Yok bilmem ne trainee,
Hepimiz yaşam seline kapılmış gidiyoruz.
Şu hayatta bir dakika düşünseydik,
Her zaman olmasa bile,
Önemli anlarda,
Hepimiz için hayat başka olurdu.
Kimimiz hayatta belli anlarda düşündü.
Bizim çocuklukta çıktı.
Çizgi film olgusu,
Okuyana kadar geçti yıllar.
Tozlandı o kitaplar.
Sonra da okuyan bulamadılar.
Bahanem: “ Ben bunların çizgi filmini seyrettim. “
Üçgen kendi yoluna giden,
Üç doğrudan oluşur.
Tahta başında,
Teoride kolayca,
Uygulayıp öğretmişlerdi.
Adına teori denirdi.
Bugüne kadar sana,
Seninle yaşadıklarımızdan bahsettim.
Bir özlemle,
“ Neden gittin. “ dedim.
Belki de gitmek çok daha iyiydi.
Çünkü senden sonra insanlar ne hale geldi.
Bir kariyer sitesinde,
Bir iş ilanı,
Gözünün önünde,
Uydu sana bu sence.
Başvuruyu da gönderince,
Başladı beklemece.
Günümüzde insanların birbirini yediği ortamda,
Ortam olur bambaşka.
Gelen bir telefonla,
Bir mesajla,
O bu ortama ait değil unutma.
80'lerin kokusu sinmiş üstümüze.
Seneler önce,
Ya ortaokul ya lise döneminde,
Bir film vardı.
Aydan ŞENER,
Behzat UYGUR,
Başrollerde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!