KÜÇÜK ÇOCUK
Ak düştü ya saçlarıma
Dede diye haykırır
Tüm içtenliği ile küçük çocuk,
Zırhlara bürünürken yanındaki genç kadın
Sanki canımdan kanımdan
Akraba anamdan babamdan
Kurulur insan yanına
Öyle candan öyle esastan
Getirir tüm sevecenliğini
Dağıttılar dört bir yana yine
Bağrımıza tükenmez acıları
Sonsuza dek yaşıyacak hemde
Olurmuydu bu kardeşçe yaşarız birde.
Bu acılara değildiki bu yürekler
Adını anmamaz lık etmedim yoksun diye
Birden karşıma çıkma ümidini hiç yitirmedim
Ansızın çekip gittiğini, veda bile etmeden
Bir an olsun bile kindarlık etmedim.
Yokluğunda burada, bu ıslak, bu yağmurlu şehirde
Oyun biter
Ve yağmur gökteyken
Dona kalır
Şaşırıp kalır
Yüreklerdeki ıslaklığa
Yürüdüm sadece
Kah demir yolundan
kah şose yoldan
Bakındım sağa sola
Sakindi sessizdi etraf
Issızda sayılabilirdi
ADINI DUYARLAR (madenci)
Senin havasız güneşsiz çalışma yerin
Kimse bilmez başka zamanlarda
Kimler getiriyor seni öyle
kimilerini götürdüğün yerlere
Bu gideceğin yerlerden kimselerin
Dönmeyeceğini bile bile.
Şimdi alaca kar'lar altında seni
Çizgiler çizilir çarçabuk
Bir yanına bir ev daha
Okulu suyu yolu tamam
Hazırdır mekân yaşanmaya
Eller ellere çarpar
Titreşir çocuk yürekler
Haydi madenci vakit tamamdır
Bekledin bir ay köyde biten zamandır
Gidiyorsun bir lokma ekmek uğruna
İneceksin maden dedikleri ocağına
Senin tarlaların var yamaç yamaç
Evet insana keşke seneler önceki durum hiç değişmeseydi olmasaydı şu teknoloji meknoloji dedirtecek dizeler tebrikler efendim
Allah böyle acılar göstermesin birdaha. Dmuyarlı yüreğinize sağlık