Muharrem Akman Şiirleri - Şair Muharrem ...

Sen hep böylemiydin dünya
Her daim dimdik ayakta
Öğüttüğün asırlar boyu
Onca insan girmezmi rüyana

Sen hep böylemiydin dünya

Orada bile

Kuş uçmaz kervan geçmez yerlerde bile
Güneş doğarmış
Elverirmiş etekleri, zirveleri

Toprağın, güneşe hasretliği gibi
Yetti gayrı cana tak dedi.
Ne gece ne gündüz,
Her daim belleğimde.
Zamansız mekansız gelişlerinle,
Kurulup geldiğinden beri düşlerime

Bir çift şefkatli bakış uzaktı cemaline,
Birazcık merhametti, muhtaçlığın senin.
En son kim üzülmüştü canın yandığında
Sevgisizlikti sebebi, köşelere itilmişliğin.

Bunca insan hep birden cümbür cemaat

Ben senden gidersem
kütlesiz adam olurum,
Düşer elim ayağım
sağa sola savrulurum.

Tarla tarla ektiğim

Anlaşmanın dili yok
Bir taşı yerden kaldırmanın,
Hasret hep aynı eder adamı
Bir ağaca yaslanıp düşünmek gibi.

Bir gülü koklamanın kuralı yok,

Bu yağmur diner
Soğuk üşür bugün
Uyku unutulmuş
Sabırsızlık sabahlara
En yeni giysiler kucaklarda
Çamur dost olmuş ayaklarla

Çökersin bir köşeye
Elinde bir sigara
Yada öylesine,
Bakarsın, bakarsın bir yerlere
Aklından gider herşey
En sevdiklerin bile.

Gökyüzünü benden saklamayın ağaçlar
Bu ıssız yerlerdemi kapalı benim bahtım gibi
Bir kuş sesi var birde uğultusu dalların
Bağrına açılmış şose ağlıyor gibi

Ne hayatlar gördün sen nelere şahitsin

Benzesede manalar birbirine
Demir aynı demir
Toprak aynı kokuyorsa
Ben aynı benim bu yerler değil.

01/08/2008