Muharrem Akman Şiirleri - Şair Muharrem ...

MİLAT OLMUYOR

Alışmışız kara güne, kara gecelere
Kar etmiyor hiç bir felaket, musibet de
Deprem çığ, yangınlar, sel, kuraklık, gruzo
Emiyor sünger gibi yaşanan gerçekleri

başladı sıralamaya siyatiğim kalbim ayağım
bırakmadı geriye hastalıktan yana bir şey
bulaşığını sobasını yemeğini yalnızlığını
sıralayiverdi bir çırpıda çaresizlik haritasını

aklına düştü gençliğindeki mehareti çabukluğu

Mişli geçmiş zamanlardan

Uzaklardan hışımsız sakin
Mişli geçmiş zamanını aşarak
Yanıbaşına kurulmuştur usulca

Müjdesi olmayanlara gelsin

Bir bayram da müjdesi olmayanlara
Çerden çöpten karnını doyuranlara
Evinin iklimi ile dışarısının iklimi
Aynı olanlara gelsin

MUSTAFA EYRİBOYUN'A

Karaelmasın ücra bir köyünün
Damlı sayatlı evlerinden
Beş Altı kardeşli
Rençber bir ailenin

Nasırlı eller

Köy kütüklerine kayıtlı altın başaktınız
Benim senin tasalarının çok uzağında

Ne çokmuşsun bende

Vakitler bitmeyecek duracaktı sanki
Uçup giden sen miş sin kuğular gibi
Mucizeydin hayatın geç kalmış mevsimi
Oysa ne çokmuşsun yanımda

Nemelazım dediklerimiz

Sinek küçüktü bulandı midelerimiz
Her seferinde boyun eğdik afralara
Eyvallah dedik hep ağaya paşaya
Ödül verildi adeta çalıp çırpanlara

Nerede kaldı

Ben de bıraktığın izlerin hayretiyle
Öylece duruyorlar hanelerin önünde
Damda sayatta kapının eşiğinde
Güçcek adı altında önüme gelmiş pide

NEREDEN GELDİK ANA

Hangi zamanındasın çağırdın beni yanına
Gözetleyip kollaman bitmedi değil mi ana
Oysa çoktan veda ettiydin fani dünyaya
Nerede saklanıp kaldın? direndin yıllara