Ne önemi vardı saatin kaç olduğunun
Vapurun erken kalkmasının
Yolların kalabalık,
Çevremin yığınla dolu olmasının
Velhasıl yalnızdım,
Duyabilecek kadar
Bu veda aşka değil sevdiğim, sana hiç değil
Bu veda;
Cam kenarında bekleyen çocuğun umuduna
Nasırlı hislerime verdiğin yüreğini yaşarken ki telaşıma değil
Sırılsıklam terlemiş bir yaşantının, yüreğimi dağlamasına
Bu veda bana değil, sana hiç değil sevgili
Döndü başı diğer tarafa
O an, gündüzüm soldu
Göğün yedinci katından düşsem
Bulutlara çarpıp savrulsam
Bu denli yarala alamazdı bedenim
Göğsüm, toplanıverdi boğazıma
Uzandı, dizime usulca koydu başını
Kesili verdi kainatın sesi, duydum
Yüreği dizimdeydi,
Hissettim
Küçücük
Yüreğim, yüreğine dolandı
Bekle, gelecek yağmur mevsimi yeniden
Arınıp insanların gürültüsünden
Yüksek bir tepeye çıkıp izleyeceğiz
Göçmen kuşların terk edişini bu şehri
Toprağın, hüzün kokusuyla harmanlanıp
Vedaları yeşerttigi bu zamanlarda
Oturup yüksek tepeye, sigarasını yaktı
Alabildiğince ışıklarla kaplı şehirde,
Olabildiğince yalnız olduğunu hissetti
Gözlerini kapattı,
Bulamadı arzu ettiği karanlığı
Ay ışığı gözlerini iğnelemekteydi
Neden susuyorsun dedi
Konuşsam hüzün dökülecek
Önceden mutsuzduk çocuk
Şimdi bir de yalnızlık eklendi
Hayat yaşatmamak için hevesli
Uğruna yorulmak için beklerken
Yaramaz bir çocuk gibi çıktığında karşıma
Üslü bir çocuk gibi ağlamaklı olurum
Seninle yanyana geldiğimizde
Küçük bir hırsız arar gözlerim
Zamanı çalıp gitsin diye
Yaşıyoruz, evet yaşıyoruz
Çıplak bir ağaç gibi
Karanlıkta ve unutulmuşca
Yaşıyoruz içten ve sessizce
Ezilmişce bir damla yağmurla
Sürülmüşce hafif bir meltemle
Ne güzel bir manzarasın hayatıma sevgili
Bakınca gözlerine, kırlara gider olurum
Yolsuz dağlara kaçarım,
Kimsesiz kalırım uzaklarda, çiçeğimsi buğular içerisinde
Otağımı kurarım, vuslatın çağladığı dere kenarına
Hasretinin ayazında çatlamış dudaklarım, yeşerir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!