Sen gittiğin günden beri nice haller tanınmaz oldu
Küffara el öptürenin torunu küffara el etek divan durdu
Ahkam keser oldu ortalıkta daha dünün çakalı kurdu
İnatla kendine gelmedi gafiller kalmadı da üzerinde yatacak yurdu...
Sen giderken bize bıraktın sevgi dostluk kardeşliği
Veren el olmaya gelince sıra akmadı çoğunun dolu ibriği
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
