Neden kimse sevmedi beni, anne?
Dallarına konan kuşları ürkütmeyen bir ağacın gölgesiydim oysa,
Hiçbir yaprağı yere düşürmeden durdum mevsimlerin ortasında.
Gökyüzü maviye boyandı her defasında, ben hep gri kaldım,
Ben senin gören gözlerin,
Sen benim nefesimsin;
Güneşin doğup battığı yerde,
Seninle anlamlı bir yolculuğa çıkmak isterim.
Birbirimize haritasız, pusulasız,
Her dostum diyene güvenme
Ağyar olur bir pula satar seni
Çiçek verip yüzün gülene
Bağban olur yaralar seni
Hafif hafif eser seher yelleri
El uzattılar Kur'an'a bizi yaktılar
Nerdesin ey ümmeti Muhammed
Yetmedi mi gayri ayrılıklar
Nerdesin ey ümmeti Muhammed
Oyuna gelmeyelim diye diye uyuttun
Ne seni ne kendimi yakmak istemedim
Yandık işte böyle olacağını bilemezdim
Uzaksın diye kalbimden silemezdim
Oldu işte sorma artık neden diye
Bugünlerde gelip geçer elbet
Yalan dünya sana geldim giderim
Ömür dediğin bir anlık bak tükendi
Ne özün doğru ne sözün dinlerim
Ömür dediğin bir anlık bak tükendi
Sevda yelleri eser başımızda
Haber verin yerlere göklere
Doğdu hakkın son elçisi
Sussun gayri bütün batıl sözler
Doğdu hakkın son sözü
Kutlu müjde kuru çöllerde
Gezdin durdun koca cihanı
Almanyaya taşıdın gelinin figanını
Sendin Erzurumun türküsü dili
Sazını duvara asıp gitti reyhani
Bırakmadılar rahat çıkardılar erzurumdan
Rüyamda senin şehrini gördüm
Adı yok meçhul mahcup bir şehir
Sokağı sen köşesi suskun
Ve kapısı sana açılır gibi duran
Ateş düşmüş vatanım yanarken
Çakallar ürüyor bozkurtlar ağlarken
Nasıl zihniyet devlet çabalarken
Az kaldı saat ilerliyor tik tak tik tak
Yunan geldi insanlık var dedik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!