Solgun bir güneş ışığıydım,
Mimoza bahçesinde
sessiz bir köşe arayan.
Suyun toprağı zarifçe öptüğü kuytuda,
soluklanıp biraz, akşamı karşıladım.
Gönlündeki yerimde öyle işte;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var