Mihrican Tunç Şiirleri - Şair Mihrican Tunç

Korkma ölümden ey gönül,
O vuslattır, ayrılık değil.
Ten ölür, ruh yine dirilir,
Gerçek sevda ölümle başlar.

Bir nefeslik ömür dediğin,

Reva mı bu bana?
Ruhuma verilen sela mı?
Sen bana ızdırap mısın?
Yoksa gönlüme kanayan yara mısın?

Sevgimin iffetini üzerine örttüm

Gitme deseydin .Kal tut elimi .
Yüreğimi de götür deseydin .
Burnumun direği sızlar gülüşünü her hatırladığım da Sana özel bir gülüştü hafızamı kaplayan .
Masumdu sevgimiz saf, tertemiz .
Gitme deseydin Kalamaz mıydım?
O koskoca yüreğine bir ben mi matem geldim.

Birbirimizden gitmeyelim, dedim sana,
Sözlerin düşmesin gecenin koynuna.
Bir sessizlik dolandı yüreğimize o an ,
Ve ben sustum, sen gittin, veda bile olmadan.

"Ben gitmedim ki" dedin - öylece , kırık ,

Gökyüzüne baktığım her an, sanki zaman yavaşlar.
Mavinin içinde kaybolurken, kalbimin en derin yerine tek bir hakikat belirir; Yerin göğün de sahibi Allah. Gökyüzü öyle geniş, öyle sınırsız görünür ki insan kendini küçücük hisseder ama bir o kadar da güvende... Çünkü bu sonsuzluk bile O'nun kudretinin sadece bir işaretidir.

Bulutların ağır ağır yürüyüşünde bir düzen, güneşin her gün doğuşunda bir vaad, gecenin karanlığında bir huzur saklıdır.
Hiçbiri rasgele değildir. Göğe dallanan her umut, yere kök salan her adım O'nun bilgisi altındadır.

Yıllar sustu gönlümde hâl-i derin,
Issız gecelerde yandı gizli içim.

Her sızı, her hüzün geçti aheste,
Bir bakışınla doğdu gönlümde ferin.

Gözlerin
Bestesi yapılmamış notalar gibi
Mahsun bakışlar kaldı kaldırımlarda
Sokakları bom boş
Parmak uçlarımdan,
Parmak uçlarına

Bir bakışla başladı , sessiz bir film
Gözlerinde yandım, sanki bir nefes
Gülüşün yaz gibi, içime doldu
Kalbim senle uyandı, sonra soğudu.

Bir çift ışık bana yön oldu ,

( KITA 1)

Bir bakışla başladı o sessiz film ,
Gözlerin anlattı , ben oldum fer .
Bir gülüşünle içim ısındı ,
Sonra sustun, kalbin dondu.

Gözlerin...
Bestesi yapılmamış notalar gibi
Mahsun bakışlar kaldı kaldırımlarda
Sokakları bomboş
Parmak uçlarımdan
Parmak uçlarına