Mihrican Tunç Şiirleri - Şair Mihrican Tunç

Gözleri deniz gözlü, bakışı bir tufan,
Kalbim sustu o anda, sarsıldı zaman.

Yeni bir aşk filizlendi. sessiz derin ,
Deniz gözlerinde kayboldum, ruhum çırpınır içinde

Şu yalan dünyanın sonu kara toprak imiş
Güneş doğmuş akşam olmuş imiş
Zaman sızmış bedene
Saçlara ak gözlere perde inmiş
Zaman ne apansız esmiş
Burası yalan dünya imiş

Unutmuyorum gözlerinin masumluğunu
Okyanuslara takılmış
Batmış bir gemiyim
Sonsuz bir uykuya dalıyorum
Denizin masmavi derinliklerinde
Bir çiçeğe tutundum

Bu havada gitme yar, kalbim donar,
Gözlerinle baktın ya, içim yanar,
Biz sadece virgül koyduk yıllara!

Dedim ki dön, o da güldü bana,
Sustu bir an, sarıldı kollarıma

Kaç şiir yazdım bilmiyorum
Yüreğimdeki Aşk ülkesinden
Gamzelerime gülüşün değse
Ellerini saçlarımdan çekme

Yağmur buluttan ayrılır

Erkekler ağlamaz derler
Erkekler de ağlar
Kimi gizli, kimi bir ihanetin ardın da
Kimi de yıkıldığın da
Aslında Onlar gizler gözyaşlarını
Güçlü görünmeye alıştırıldıkları için

Esme rüzgar,
Yorgunluğum bu şehrin ağırlığından
Adımlarım taş kesilmiş yollarda,
Her köşe başı bir anı.
Her nefes biraz, eksilmek gibi
Esme rüzgar,

O gün iki yaramaz ruh gibi savrulduk,
Gözlerimizde kayıp bir evren bulduk.
Kahkahalarımız yıldızları titretti gecede,
Kalplerimiz sessiz bir sır gibi birleşti hep birlikte.

Ellerin ellerimde, zaman eriyip aktı,

Gözlerinde yorgunluğun izleri
Sıcak tebessümü ışığında gizli
Çaresiz umut dolu düşlerin
Gülüşündeki gamzene sakladığım düşlerim

Bir güne büyük mutluluğu dizdim

Dumanlar yükseliyor gökyüzüne kara bir örtü gibi,
Evler yıkılıyor , duvarlar çığlıklarla çatlıyor.
Küçük ellerde kırık hayaller,
Ve gözlerde kaybolmuş umutlar, sessiz bir çığlık gibi

Sokaklar bomboş, adımlar yankısız,