Midayet Kara Şiirleri - Şair Midayet Kara

Midayet Kara

Gözümde tüter, dağı taşı toprağı
Kurusa da dökülmez, bağın yaprağı
Sis sarmıştır başını, dumanlı dağı
Üzgün üzgün bakarım, köyümüz hani

Kurumuşta açmıyor, bağın gülleri

Devamını Oku
Midayet Kara

Zehrettiler bana, ekmeği aşı
Baharım gelmiyor, göremem kışı
Durmadan akıyor, gözümün yaşı
Ateşi sönmemiş, köze dönerim

Hayat böyle gider, düzelmez gayrı

Devamını Oku
Midayet Kara

Nerde beleş varsa, başına konarsın
Pervane gibi, her tarafa dönersin
Dolu olarak, yer yüzüne inersin
Yağdığın o yerleri, sele döndürdün

Yetim hakkı yersin, ne geçer eline

Devamını Oku
Midayet Kara

Hadi gel dediğimde, gelmesende
Bakma öyle bana, bu kalbim sende
Suç sende değil ki, bendedir bende
Aşkından kavrulup, kül oldum şimdi

Niye küstün bana, dillerin susmuş

Devamını Oku
Midayet Kara

Bu yüce vatana, gönül veren değilsin
Cumhuriyet nerde, şeriata meyilsin
İstiyorsun ki, ağaç yaş iken eğilsin
Kurtuluş elimizdedir, bunu bilesin

Din ile aldatarak çalmaya başlarlar

Devamını Oku
Midayet Kara

Sabahları kalkıp, gürleyip esme
Hırsına kapılıp gözümden düşme
Yaşamak var iken, kendine küsme
Küsme hayatına yaşamana bak

Dolun aya benzer, o yarin yüzü

Devamını Oku
Midayet Kara

Yıllardır hasretim, canımı sıktım
Doğruyu söylerim, yalandan bıktım
Üstüme geldiler, çizgiden çıktım
Muhabbet ederken, dost bana küstü

Memleket uğruna, canımı verdim

Devamını Oku
Midayet Kara

Saçları kızıl renkli, kendisi güzel
Etrafa bakıp durur, gözüyle süzer
Kendisi Selvi boylu, her şeyi özel
Güneş gibi parlıyor, kutup yıldızı

Karşıdan bakıyorum, ay gibi yüzü

Devamını Oku
Midayet Kara

Kimisi haram yer, kaybeder yolu
Geriyi düşünmez, Allah’ın kulu
Göründü geliyor, her kolu dolu
Bir gün gelir çıkar, mazlumun ahı

Çalıp çırpar, işler gider yolunda

Devamını Oku
Midayet Kara

Böyle insan olamaz, bu nasıl mahlûkat
Din iman nedir bilmez, karıştı tarikat
Aldatılan millettir, bu değil hakikat
Mazlumun feryadı, zalime şarkı olur

Yandaş kayrılırken, hepsi ciğer paresi

Devamını Oku