Karanlık gecede, ararım seni
Bir kerecik olsun, andın mı beni
Ölmeden giydirdin, kolsuz kefeni
Unutma bir de kalbine sor beni
Sevdim seveli, unutamam seni
Yürüyüşün bir hoş, duruşun sade
Kalbimdeki ateş sönmeden gide
Yaşım ilerleyip, dolmadan vade
Aşk ile menzile, varasım gelir
Beraber olmamız, bu işi paklar
Sana gelmek için, yol bulamadım
Daima ağladım, hiç gülemedim
O yâr istese de ben gelemedim
Gelemem sevdiğim, kaldım burada
Yola revan oldum, kervanım nerde
İnanırsan canım, seven sevene kavuşur
Seversen birini, sevgiyle aşklar oluşur
Kalplerde çiçek olur, gönüllerde buluşur
Gönüller de aşk, doya doya yaşanır ise
Geçmişte aşk ile meşk ile, yaşamış fertler
Dönüp milletine bakmaz, millet ne diyor
Vurdum duymazlık, almış başını gidiyor
Utanmadan vatandaşın, hakkını yiyor
Kimsenin hakkı kimsede, kalmaz bilesin
Bu yalan dünyanın malı, sana mı haktır
Sana yazmak istiyorum, tutmuyor elim
Adını andığım anda, tutulur dilim
Soldu gönül bahçesinde, açmıyor gülüm
Ben sensiz yaşayamam, neredesin kalpsiz
Bak hasretinle, ciğerim eridi gitti
Senin yokluğunu, ben çekiyorum
Akşamdan akşama, hep içiyorum
Derdimle, köşe bucak kaçıyorum
Yanımda yoksun, böyle yaşanır mı?
Biliyorum beni, o candan sevdi
Verdiğim tüm sözlerden, caymayacağım
Düzenbazın adını, anmayacağım
Söylenen yalanlara, kanmayacağım
Tövbe ettim, bir daha kanmayacağım
Verilen o sözler, tutulmadı hani
Yakıp yıktılar ülkeyi, kimseyi saymazlar
Aile boyu götürdüler, yine doymazlar
Hazineyi boşalttılar, yerine koymazlar
Allah affetsin derler, kanmayalım bunlara
Kendileri yerken, millete vermezler değer
Elim açıp, Mevla’ya dilek diledim
Seni görmek için, her yolu denedim
Aşkımı korudum, kimseye demedim
Bu deli gönlüm sana, kapıldı gitti
Acep ne buldum sende, neydi gördüğüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!