Ülkeyi yönetenler, millete çok zalim
Kara cahilin biri, kendine der alim
Önümüz görünmüyor, ne olacak halim
O gün çok yakın, millet dersini verecek
Milleti kandırır, bahsedersin kurandan
Onca yıl mücadele, hep gitti boşa
Tek adamın yaptığı, gider mi hoşa
Gün gelir devran döner, gelir o tuşa
Milletin o gazabı, boğacak bir gün
Kurduğu ittifaklar, içten dağılmış
Hele bakın, şu dört nala gidene
Çalıştırıp, semer vurmuş dedene
Dinlemez kimseyi, bakmaz nedene
Bizim gibi, sersem millet olunca
Mikrofon elde, gürleyip esiyor
Biz asıl siz vekil, dinleyin bizleri
Bizlere söylemeyin, yalan sözleri
Gittiğiniz yol belli, durur izleri
Bu milletten utanın, utanın beyler
Vatanıma bağlıyım, değişmez özüm
Savaştığın sırada, dimdik durursun
Öldün Şehit, ölmedin Gazi olursun
Dönünce çekilmez, hayatı bulursun
Gaziye bakan yok, hırsıza beş maaş
Cephede arkadaştan, vefa görürsün
Bu yalan dünyada, dar bana düştü
El âlem gülerken, dert bana düştü
Çekilmez o dertler, hep bana düştü
Yanımda olmayan, yâri neyleyim
Gurbetteyim sılam bana, çok uzak
Geceler buz gibi, vuruyor sazak
Neylesem feleğe, kuruyor tuzak
Gurbet elde bitap düştüm, neylerim
Adın yazmak için, var birkaç hecem
Aşkınla yanıyor, bu garip gönlüm
İnan ki sevdiğim, seven bir kulum
Ahret kapısına, düşmeden yolum
Sensiz bu dünyayı, neylerim Ayser
Aşk acısı dersen, her şeyden beter
Baharı görmeden, soldu güllerim
O yar beni duymaz, sustu dillerim
Yazsam bile, kalem tutmaz ellerim
Kime ne yazayım, sen olmayınca
Yıllar geçti gülüm, bir ömür bitti
Esir ettin beni aşkınla, ona yanarım
Bitmeyen onca dertlerime, çare ararım
Aşk ateşi olmasa, ağustosta donarım
Zalimin kızı, yüreğimi yaktı neyleyim
Var mıdır acep bu dünyada, yârine doyan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!