Senin yokluğunu, ben çekiyorum
Akşamdan akşama, hep içiyorum
Derdimle, köşe bucak kaçıyorum
Yanımda yoksun, böyle yaşanır mı?
Biliyorum beni, o candan sevdi
Verdiğim tüm sözlerden, caymayacağım
Düzenbazın adını, anmayacağım
Söylenen yalanlara, kanmayacağım
Tövbe ettim, bir daha kanmayacağım
Verilen o sözler, tutulmadı hani
Yakıp yıktılar ülkeyi, kimseyi saymazlar
Aile boyu götürdüler, yine doymazlar
Hazineyi boşalttılar, yerine koymazlar
Allah affetsin derler, kanmayalım bunlara
Kendileri yerken, millete vermezler değer
Elim açıp, Mevla’ya dilek diledim
Seni görmek için, her yolu denedim
Aşkımı korudum, kimseye demedim
Bu deli gönlüm sana, kapıldı gitti
Acep ne buldum sende, neydi gördüğüm
İyilikle dostlukla, yurtta bir olalım
Gelin ülkeyi bizler, yeniden kuralım
Birlikte yaşayalım, birlikte ölelim
Kim ne derse desin, bu Vatan hepimizin
Bu kavga niye, güzelce yaşamak varken
Ahreti unutup da dünyaya daldın
Yetimin hakkını her şeyini aldın
Aç gözlünün birisin, bakıp da kaldın
Kefenin cebi yoktur, bunu bilesin
Yetim hakkını yiyip, yığdın serveti
Yediğiniz milyar dolarlar, nerde soracağız
Millet olarak biz, buna bir cevap alacağız
Her şeyin bir çaresi var, biz çare bulacağız
Yetmez mi bu kadar, kefen parasını yediniz
Dolar tutulmadı, Türk lirası düştükçe düştü
Yaşım ilerledikçe, yaşam çok farklı
Torunları sorarsan, tatlımı tatlı
Günün yaklaştı diyen, Azrail haklı
Çaresi yoktur dedim, kendi kendime
Bundan gerisini, Allah’ım sen koru
Riyakâr görünmez sana, olduğu gibi
Düşürür derin çukura, görünmez dibi
Sana selam verdiğinde, desende abi
Düzenbazın biri onlar, kendini koru
Dünyanın yükünü vurur, senin sırtına
Felek aldatıyor, kandım sanıyor
Yıllarca çektirdi, dertle sınıyor
Gönül bahçem viran, dostu arıyor
Dostu bulamadım, kime ne değim
Başımı sarmıştır, bir kara bulut
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!