Mevlevi Aşkın temsili Şiiri - Sevgili Özbek

Ey aşk bilmez misin ki ben hasretliğin ataşındayım
Bilmez misin ki özlemler limanında geminin peşindeyim
Yelkenim forasız küreğim teknesiz gitmiyor sandalım imgesiz
Deryadil temsilim tez gel düşler denizinde batmak üzereyim

Selamdan sonra, ilahî bir müzik başlıyor önce. Ney’in sesini usulca dinliyorsun, gözlerin kapalı. Beynin, yavaş yavaş ilahî nağmalerden süzülen ezgilere alışıyor. Sihirli melodilerle ayakların yerden kesilirken, insanın ruhuna işleyen o giz, aşkın ta kendisi diyorsun. Ney’den çıkan her melodi, bir yalvarış bir imge gibi ve her yalvarışta yeryüzüne ait tüm kötülüklerin arınmasını istiyorsun. İlahî senfoni, tüm giziyle semaya ulaşıp geri dönüyor. Sana çağırış sunuyor ve nağmeler eşliğinde insanın insana saygısı ve sevgisini görüyorsun. Mevleviler, dönmeye başlıyor, onlar döndükçe sen merak ediyorsun?
Her dönüşlerinde selamlaşmalar gözlerle başlıyor, adeta biri birilerini aynada görüyorlar ve, sen bensin, ben senim, ben, hem kimseye ait olmadıgım gibi, hem sana aitim der gibi. İnsanın tenine ve ruhuna işleyen Ney’in nağmesine insan sesleri eşlik ediyor. Dervişler, dönme sırasında kendilerinden geçiyorlar, kendinden geçtiğin gibi. Sihirli nağmeler seni de gökyüzüne ulaştırıyor dünyayı ordan izliyorsun
.
Mevleviler, beyaz pelerinleri içerisinde, rüzgârın esişine kapılan pervane gibiler. Sıcacık poyrazları gizemli nağmelere kapıldıkça, ulaştıkları emel kollarında, sıkı sıkı kucaklıyorlar ve sanki aşka doyamamış gibi yeniden ısmarlıyorlar bedenlerini.
Ey aşk sar beni, bedenim sana muhtaç der gibi yeniden kucaklaşıyorlar. İlahî huşuyla, Ney’den süzülen her nağme, insan oğlunun sınırsız yürek topraklarından avuç avuç serpiştiriyor, insan sevgisine, insan yüreğinin meramını yansıtıyor.
Ten ve tin ve mantık titreşimler içerisinde erimeğe mahkûm kalıyor. Ulaştığın aşk, yetersiz geliyor o an, yeniden yeniden, duymak istiyorsun o, seni rahatlatan, çözemediğin gizemli nağmeleri. Sen doyamazken bu muhteşemliğe,
İlahî dönüş tamamlanıyor, Siyah pelerinlerini usulca öperek üzerlerine aldıktan sonra, aşk badesinin sarhoşluğuyla dini ayetlerin eşliğinde, sanki bedenleri herşeyden arınmış ve temizlenmiş gibi, sev ey insan oğlu sev, yalnızca sev, neyi paylaşamıyorsun der gibi, yine biribirlerine olan sevgi ve değerin imgesini yansıtarak sahneden ayrılıyorlar.

Sahi neyi paylaşamıyoruz?

08/05/2007

Sevgili Özbek