Metin Eser Şiirleri - Şair Metin Eser

K e ş k e! ....Sözünden bal damlasaydı dün gece,
bir fincan kahve içseydik,
ve falımıza baksaydık, istikbâle dâir,
……..atıp tutsaydık,
……..kendimizden geçseydik…
sen bir sigara yaksaydın

(Ç) amurlu yollarda yürüdüm, çileden yılmadım hi(ç) ,
(Ç) iviler üstünde bir ömür, düşüp yıkılmadım hi(ç) ,
(İ) liklerime kadar ıslandım da, silinmedim k(i) ,
(İ) ğreti bir ipti hayat ama hiç çekilmedim k(i) ,
(L) oş akşamlar tanır beni, onlara hakkımsa hela(l) ,
(L) anet olası kabuslarım, şimdi olmuş istikba(l) .

Ve kadınla elele, koltuğa yürüdüler,
Bunla beraber bir de, niyeti sürüdüler,
Oturdular koltuğun, yakın bir kenarına,
Bakışlar dokunmuştu, yüreklerin nârına.

Önce kısa bir süre, sessizce bakıştılar,

Saatler geçti gitti, hayallere daldılar,
Aşkın has bahçesine, nasıl hayran kaldılar,
Ne kahvaltı yapıldı, ne 'acıktık' dediler,
Aslında her nefeste, aşk meyvesi yediler.

Hâl bu minvâl üzreydi, sessizlik demlenmişti,

N e...y a z ı k,

tan yeri ağarırken dökülür
……..pembe gecenin siyah tortuları,
ve pişmanlık;
……..sinsi bir yılan gibi süzülür duygularına,

yorgun düşünceler tünemiş
......sensiz gecemin efkârına,
vakit çoktan devirmiş bugünün kâr zararını
......daha Güneş'i doğmamış yarınıma,
bir tek saatin tik takları yankılanır,
......yalnızlığımın

Pervane olmuş yürek, sebebi sende saklı,
İşaret arar gönül, koşmak için yanına,
Söylesene sevdiğim, değil mi sözüm haklı,
Sabır zaten firarda, çoktan varmış hanına.

Resmine dalıp dalıp, hayalleri dizerim,

Kelâm kıyâmda zâhir, tesbihte ağzım kurur,
Açıp elleri Rabbe, gezelim dûa dûa,

Ne zaman kandil gelse, günah idâma durur,
Dilimizde tövbeyi, dizelim dûa dûa,

Çiçek kokulu sabahlar düşlemiştim göğsünde,
Uykusuz gecelerin fâtihi olacaktık hani,
Sevgi okyanusunda inci mercan avlayacaktık,
Ardından düşecektik peşine saklı hazinelerin,
....gözün görmediği, kulağın işitmediği sırlı yerlerin,
Hani bir terazi kuracaktık, hangimiz daha yangın,

Kirpiğimden süzülür, bir damlada bir umman,
Lakin sana kıyamam, söyleyemem nârımı,
İşte şu yüreğimi, sevginden ayrı 'um'man,
Zemherir getirse de, söndüremem hârımı.

Hazânı kondursan da, ol bûsenin yerine,